Czym jest osteopatia?
Wyrażenie “osteopatia” większości kojarzy się z osteoporozą. Nic bardziej mylnego. Słowo “osteopatia” składa się z dwóch greckich określeń: “osteon” i “patos”, które możemy dosłownie przetłumaczyć jako “kości” i “zaburzenia”. Dodam, że i tak to nie określa do końca czym zajmuje się osteopata.
Definicja osteopatii opisana została w 1992 r. przez GCRO (General Council and Register of Osteopaths – Generalną Radę i Rejestr Osteopatów) w Anglii:
“Osteopatia jest charakterystyczną profesją opieki zdrowotnej, która ułatwia realizację zintegrowanego zdrowotnie funkcjonowania jednostki, poprzez przywracanie, utrzymywanie i poprawę homeostazy układu nerwowo – mięśniowo – szkieletowego, ocenę i leczenie za pomocą badania palpacyjnego i interwencji manualnej, uzupełnionych o edukację w koncepcji zdrowego trybu życia. Uznaje ona prymat zależności terapeutycznej i opiera się na zasadach sformułowanych po raz pierwszy przez Andrew Taylor Still`a.”
Kim jest zatem osteopata?
Osteopata to diagnosta i terapeuta, który określa funkcjonalny i strukturalny problem pacjenta w oparciu o kanony medycyny klasycznej oraz filozofię osteopatyczną.
Osteopata jest niezależnym i odrębnym zawodem z zakresu opieki zdrowotnej, znacznie różniącej się od fizjoterapii, terapii manualnej czy klasycznej koncepcji medycznej.
Osteopata jest w wielu krajach specjalistą pierwszego kontaktu z pacjentem. Oznacza to, iż spoczywa na nim szczególny obowiązek opieki zdrowotnej, która opiera się nie tylko na prowadzeniu leczenia, lecz także współpracy międzydyscyplinarnej z pozostałymi dziedzinami medycznymi.
Osteopata ma obowiązek prowadzić terapię pacjenta samodzielnie oraz w razie potrzeby w porozumieniu z zespołem opieki zdrowotnej, aby zapewnić najwyższy standard usługi medycznej oraz bezpieczeństwa pacjenta.
W 2010 r. organy Unii Europejskiej rozpoczęły pracę nad regulacją prawną zawodu osteopaty.